1) Οριστικά παράνομες 15 χρεώσεις των τραπεζών με τη σφραγίδα του ΣτΕ
Το ΣτΕ με την απόφαση 1210/2010
απέρριψε την αίτηση των τραπεζών για την ακύρωση της Υπουργικής Απόφασης
Ζ1-798/2008 ΦΕΚ 1353/Β/11.7.2008 που καταργούσε 15 χρεώσεις που
επέβαλλαν οι τράπεζες κι έτσι τελεσιδίκησε σε όφελος των καταναλωτών.
Δείτε πατώντας εδώ την Υπουργική Απόφαση Ζ1-798/2008
ΦΕΚ 1353/Β/11.7.2008 που αναφέρει αναλυτικά τις χρεώσεις που
καταργούνται και απαιτείστε τα δικαιώματα σας απέναντι στις τράπεζες.
2) Απόφαση αρ. 2123/2009 του Αρείου Πάγου που καταργεί 3 επιπλέον χρεώσεις τραπεζών
- την προμήθεια 1,40 ευρώ που εισπράττει η Τράπεζα για κάθε κατάθεση
που γίνεται σε λογαριασμό πελάτη της από τρίτο πρόσωπο και όχι από τον
ίδιο τον πελάτη.
- την προμήθεια 0,80 ευρώ ανά συναλλαγή που εισπράττει η Τράπεζα
Πειραιώς για κάθε κίνηση λογαριασμού (ταμιευτηρίου ή τρεχούμενου) η
οποία αφορά σε ανάληψη ή κατάθεση μετρητών ή κατάθεση επιταγής, όταν οι
κινήσεις είναι περισσότερες από τέσσερις τον μήνα και ο λογαριασμός έχει
μέσο μηνιαίο υπόλοιπο 1.500 ευρώ, ή περισσότερες από έξι τον μήνα και ο
λογαριασμός έχει μέσο μηνιαίο υπόλοιπο 1.500,01 ευρώ έως 30.000 ευρώ, ή
περισσότερες από 20 τον μήνα και ο λογαριασμός έχει μέσο μηναίο
υπόλοιπο από 30.000,01 έως 100.000 ευρώ, ή περισσότερες από 50 το μήνα
και ο λογαριασμός έχει μηναίο υπόλοιπο από 100.000,01 έως 200.000 ευρώ.
- τον όρο που εμπεριέχεται στις δανειακές συμβάσεις (στεγαστικά
δάνεια) που συνάπτει η Τράπεζα με τους καταναλωτές, και ο οποίος
προβλέπει «την κατάθεση του προϊόντος του δανείου σε δεσμευμένο
λογαριασμό του οφειλέτη στην Τράπεζα και τη σταδιακή αποδέσμευση αυτού
με την ταυτόχρονη όμως καταβολή τόκου εκ μέρους του οφειλέτη-καταναλωτή
για το σύνολο του ποσού του δανείου και όχι για το μέρος αυτού το οποίο
βρίσκεται στη διάθεσή του.
Με την απόφαση 233/2010 του Ειρηνοδικείου Λάρισας που εκδόθηκε στις
26/11 μπαίνει ακόμα ένα εμπόδιο στην αυθαιρεσία των τραπεζών.
Συγκεκριμένα, η απόφαση αυτή που πάρθηκε μετά από συλλογική αγωγή 18
δανειοληπτών κατά της Εθνικής Τράπεζας προβλέπει ότι τα έξοδα φακέλου
που εισπράττουν οι τράπεζες για την έκδοση δανείων είναι παράνομα και
συνιστούν «αδικαιολόγητο πλουτισμό». Παλιότερα και συγκεκριμένα με την
απόφαση 5253/2003 του Εφετείου Αθηνών είχε κριθεί καταχρηστικός ο όρος
των συμβάσεων στεγαστικών δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου για την
είσπραξη εξόδων «χρηματοδότησης», «προέγκρισης δανείου» ή «εξέτασης
αιτήματος δανείου» , κλιμακούμενων ανάλογα με το ύψος δανεισμού.
Τα καινούρια δεδομένα που φέρνει η απόφαση του Ειρηνοδικείου Λάρισας
σε σχέση με τα ισχύοντα είναι αρκετά σημαντικά. Αφενός, στην προκειμένη
περίπτωση το δικαστήριο αποφάνθηκε για όλους τους τύπους δανείου και όχι
μόνο για τα στεγαστικά κυμαινόμενου επιτοκίου και αφετέρου έθεσε όριο
παραγραφής τα 20 χρόνια. Πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι δανειολήπτες
που έχουν πληρώσει έξοδα για οποιοδήποτε είδος δανείου (καταναλωτικού,
στεγαστικού, πιστωτικών καρτών, επαγγελματικών κλπ) την τελευταία 20ετία
έχουν το δικαίωμα να τα διεκδικήσουν από οποιαδήποτε τράπεζα κι αν
έχουν δανειοδοτηθεί. |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου