Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Ποτέ ξανά αφρός στο ποτήρι της μπύρας σας

Γεμίζει το ποτήρι μπύρα από κάτω!

Πρώτη καταχώρηση: Κυριακή, 26 Δεκεμβρίου 2010, 13:55
Ποτέ ξανά αφρός στο ποτήρι της μπύρας σας, βρέθηκε τελικά ο τρόπος να γεμίζουν τα ποτήρια με μπύρα σχεδόν χωρίς αφρό.

Δείτε τα βίντεο :

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=228187&cid=25




ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΙΛΑΜΕ;


Χωρίς Δώρο Χριστουγέννων οι περισσότεροι Έλληνες λόγω ανεργίας, με κουτσουρεμένο αυτό των συνταξιούχων και των εργαζόμενων στο Δημόσιο, με τις τιμές στα ύψη, την ανεργία να καλπάζει, τα κενά καταστήματα, η αβεβαιότητα του αύριο στολίζουν το δέντρο Χριστουγέννων της ζωής μας.
Διάχυτη είναι η απογοήτευση των πολιτών στη χώρα μας για το παρόν και το μέλλον τους.
Μαυρίλα καλύπτει τα πάντα, είμαστε μουδιασμένοι και αμήχανοι ζώντας το σήμερα και αγωνιώντας για το αύριο.
Έχουμε χάσει τον ύπνο μας από την ανεργία και τη φτώχεια, είμαστε αναξιόπιστοι  σε όσα υποσχεθήκαμε ότι θα ανταποκριθούμε.
Είμαστε σκυθρωποί, αγέλαστοι, σκεπτικοί, χαμένοι στο κενό της ζωής.
Με νόμους και διατάγματα δεν αντιμετωπίζεται η οικονομική κρίση και μάλιστα όταν θίγεται το εισόδημα των συμπολιτών μας.
Αναθέρμανση της αγοράς γενικά δεν προβλέπεται σε κανένα κλάδο της οικονομίας.
Έχουμε  ήδη υψηλή δανειακή επιβάρυνση των ελληνικών νοικοκυριών.
Αποκτήσαμε χαλαρές επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας.
Έχουμε απελευθέρωση απολύσεων
Μας επέβαλαν οριζόντιο κούρεμα σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα.
Έρχονται αυξήσεις εισιτηρίων
Με τα μετέωρα βήματα που παίζονται και αλλάζουν συνεχώς σε χειρότερη βάση στα εργασιακά στα φορολογικά ποια ελπίδα έχει ο καταναλωτής.
Οι αυξήσεις των φόρων κατανάλωσης, των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, των ασφαλίστρων ανεβάζουν συνεχώς τον πληθωρισμό και το κόστος ζωής του πολίτη.
Η επωδός, όποιος αποκτά περιουσία είναι κακός και ύποπτος.
Η άφιξη των φορολογικών σημειωμάτων ΕΤΑΚ και έκτακτης εισφοράς.
Η γενικευμένη εργασιακή ανασφάλεια, χωρίς μέλλον και προοπτική.
Με χαμένους μισθούς και θέσεις εργασίας
Με οξύτατα δημοσιονομικά διαρθρωτικά προβλήματα.
Έχουμε χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μας, έχοντας στεγαστικά και πιστωτικές κάρτες.
Βρισκόμαστε σε ένα πηγάδι που ακόμα δεν γνωρίζουμε τον πάτο του.
Οι συνδικαλιστές δεν έχουν αντοχές και οράματα για αγώνες.
Κάθε μέρα έχουμε εξαγγελίες για επανεκκίνηση της οικονομίας, για την αναγκαιότητα των μέτρων που σκληρά και επώδυνα είναι.
Η εκφώνηση προθέσεων και όχι έργων αποδεικνύει ότι αυτό το πολιτικό σκηνικό δεν έχει χρησιμότητα.
Το αρχοντολόι της χώρας μας με νοοτροπίες ηγεμόνων θα μας ταλαιπωρεί για πολύ χρόνο.
Κανείς ανευθυνοϋπεύθυνος δεν μας λέει που είναι το φως, ένα μήνυμα αισιοδοξίας χειροπιαστό, μια ελπίδα του αύριο, γιατί από διλήμματα έχουμε χορτάσει.
Άραγε με ποιο κουράγιο θα χτίσουμε τη ζωή μας κοιτάζοντας το μέλλον.
Ποιος είναι ο δικός μας δρόμος απέναντι στα γεγονότα.
Να σώσουμε μόνο την ψυχή μας και να χαθούμε εξαθλιωμένοι φτωχοί και λοιδορούμενοι.
Το ερώτημα παραμένει ποια είναι τα διδάγματα από την κρίση αυτή η οποία εξακολουθεί να παραμένει ρευστή και αβέβαιη.
Δεν αγοράζουμε παιχνίδια για τα παιδιά μας, δεν αγοράζουμε είδη μόδας.
Δεν θέλουμε ούτε γαλοπούλα, ούτε κουραμπιέδες, ούτε μελομακάρονα.
Εσείς όπως τα κάνατε να τα φάτε μόνοι σας.
Ούτως ή άλλως δεν θα καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι που στρώσατε μόνο για τον εαυτό σας.
Τα ρεβεγιόν είναι δικά σας.
Όμως να είστε σίγουροι ότι τα τελευταία Χριστούγεννα δεν θα είναι μόνο για εμάς, θα έρθει και η δική σας σειρά αργά ή γρήγορα.
Και επειδή εμείς γνωρίζουμε να διαχειριζόμαστε τη φτώχεια μας, με ότι μας είναι απαραίτητο θα επιβιώσουμε ότι και να νομοθετείτε και οτιδήποτε να επιβάλλετε.
Δείτε εσείς  που νομοθετείτε και διατάσσετε τι θα κάνετε, γιατί κοινή είναι η ζωή και το μέλλον αόρατο.
Υπομονή αγαπητοί συμπολίτες, μπόρα είναι θα περάσει, ανεξάρτητα εάν θα διαρκέσει για κάμποσα χρόνια.
Όσο και να προσπαθούν το ηθικό μας δεν θα το κάμψουν, η ζωή είναι δική μας και την ορίζουμε. 
 
http://www.newinka.gr,
 

OI ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ

Όταν χρωστάς και μάλιστα πολλά , οι δανειστές σου προσεύχονται να είσαι υγιής, γιατί έτσι ελπίζουν ότι κάποτε θα πάρουν τα χρήματά τους. Φροντίζουν να επιβιώνεις ώστε να επιστρέψεις τα χρωστούμενα αφού σε έχουν φορτώσει τόκους, έξοδα κα έχοντας υποθηκεύσει όχι μόνο τη ζωή σου αλλά και ότι κινητό και ακίνητο υπάρχει.
Σου απαγορεύουν να πτωχεύσεις.
Καημένη Ελλάδα θα σε κρατούν στην θερμοκοιτίδα για όσο χρόνο θέλουν, για να απομυζήσουν ότι ρευστό χρήμα υπάρχει.
Και μετά η υποθηκευμένη επικράτεια θα περάσει στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας.
Το χειρότερο είναι ότι έχει διασπασθεί ο κοινωνικός ιστός, μας έχουν χωρίσει σε πράσινους, γαλάζιους, κόκκινους κ.λ.π και έτσι είναι πιο εύκολη η υποταγή μας.
Μας θέλουν ατομιστές, απείθαρχους και ανοργάνωτους.

Χρόνια τώρα μας γαλουχούν με εσφαλμένες αντιλήψεις περί  ελευθερίας και δημοκρατίας, περί εξυπνάδας και ηρωισμού.
Η διάσπαση της οικογένειας με μηνύματα οικονομικής ανεξαρτησίας, ελευθερίας και κοινωνικής καταξίωσης κανέναν δεν ωφέλησε.
Τα μηνύματα ανυπακοής, η έλλειψη σεβασμού στον διπλανό μας, οι παραβάσεις κανόνων και νόμων, αποτελούν τα συνήθη διδάγματα της καθημερινότητας.
Ξεχάσαμε τους κανόνες της αποταμίευσης, με συνήθειες της σπατάλης και της αλόγιστης κατανάλωσης και μάλιστα καταφέραμε την άνοδο του βιοτικού επιπέδου μας με δανεικά.
Χωρίς οργάνωση και προγραμματισμό, με έλλειψη αρχών, δημιουργήσαμε τους σωτήρες ξένους και ντόπιους και μάλιστα, η επιβολή της ξένης παρουσίας να αποτελεί σωτήρια αναγκαιότητα.
Η ξένη και η ντόπια οικονομική ολιγαρχία υποτίθεται ότι θα μας σώσουν με τα χρήματά τους, τα οποία με δυσβάσταχτους όρους θα πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο που μας υποδεικνύουν να τους τα επιστρέψουμε μ το αζημίωτο.
Και τώρα και στο μέλλον για πολλά χρόνια το τίμημα της αλόγιστης κατανάλωσης θα είναι βαρύ.
Καημένη Ελλάδα είσαι ένα γωνιακό οικόπεδο, με εξαιρετικό κλίμα, ζηλευτή πανίδα και χλωρίδα, στρατηγική θέση και ένα φιλόξενο λαό που κάποιοι τον θέλουν καταχρεωμένο και φτωχό, που του διαφήμισαν κακές επιλογές, που του υποσχέθηκαν παράδεισους και τώρα χωρίς να τον ρωτούν εμφανίζονται ως σωτήρες για να τον σώσουν.
Τα ξένα χρήματα που δεν διαχειρίσθηκαν οι πολίτες της χώρας μας, με ρήτρες και μνημόνια που μας επιβάλλουν, αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να μας εξαγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας.
Πρέπει να αντιληφθούμε πλέον ότι οι σωτήρες μας είναι αυτοί που καλλιεργούν το οικονομικό κλίμα στις αγορές χρήματος και είναι οι ίδιοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις για επενδύσεις και τοποθετήσεις κεφαλαίων όμως ο τελικός λογαριασμός θα σταλεί σε εμάς τους πολίτες.

http://www.newinka.gr,

Ταυτόχρονα εντός και εναντίον του εμπορικού συστήματος


Κωνσταντίνος Ιωαννίδης
Υποψήφιος διδάκτωρ στο Πάντειο πανεπιστήμιο
Οταν πριν από 20 χρόνια τα προϊόντα Δίκαιου Εμπορίου αποκτούσαν το δικό τους σήμα πιστοποίησης και ουσιαστικά έκαναν την πρώτη τους δειλή εμφάνιση στις μαζικές αγορές της Ευρώπης, λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν πιστέψει στη ραγδαία άνοδο των πωλήσεών τους σε πλήθος δυτικών αγορών (με προεξέχουσες εκείνες του Ην. Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, των ΗΠΑ κ.ά.). Με τις ρίζες του να τοποθετούνται στα πρώτα χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έχοντας εμποτιστεί από τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές φιλοδοξίες της ταραχώδους δεκαετίας του 1960, το Δίκαιο Εμπόριο ξεκίνησε ως ένακίνημαβοήθειας προς τους περιθωριοποιημένους παραγωγούς του Τρίτου Κόσμου.

Προσφέροντας μια σταθερή και υψηλότερη τιμή από αυτή που επιβάλλουν οι κανόνες του συμβατικού εμπορίου και επενδύοντας στις τοπικές κοινωνίες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, το Δίκαιο Εμπόριο επιχείρησε να αμβλύνει τις παγκόσμιες κοινωνικές ανισότητες και να περιορίσει το οικονομικό χάσμα μεταξύ του βόρειου και του νότιου ημισφαιρίου. Στην προσπάθεια αυτή οι φορείς του Δίκαιου Εμπορίου ξεκίνησαν μια εντατική εκστρατεία γνωστοποίησης των προβλημάτων του αναπτυσσόμενου κόσμου, φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο καταγγελίες εκμετάλλευσης των μικροπαραγωγών από αμφιλεγόμενες εμπορικές πρακτικές.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Δίκαιο Εμπόριο επιχείρησε να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων στην παραγωγική αλυσίδα, ενισχύοντας αφενός τη θέση των περιθωριοποιημένων αγροτών και περιορίζοντας αφετέρου την ανάμειξη των μεσαζόντων παραγόντων μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών. Οπως ήταν φυσικό, η επιδίωξη του Δίκαιου Εμπορίου να αναπροσαρμόσει τις ισχύουσες συνθήκες παραγωγής, τιμολόγησης και διακίνησης των προϊόντων προκάλεσε τις αντιδράσεις αρκετών εταιρειών, που είτε άσκησαν κριτική στον τρόπο λειτουργίας του Δίκαιου Εμπορίου είτε αμφισβήτησαν την αποτελεσματικότητά του και εν τέλει την ίδια του τη βιωσιμότητα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δηλώσεις εκπροσώπου της εταιρείας Cadbury Schweppes στη βρετανική εφημερίδα «Daily Τelegraph» το 2002: «Θεωρούμε πως είναι αδύνατον να ρυθμιστούν οι αγορές αγαθών που παράγονται και καταναλώνονται σε τόσο πολλές διαφορετικές χώρες (...). Το Δίκαιο Εμπόριο αντιστοιχεί σε λιγότερο από 0,1% της συνολικής παραγωγής κακάο,με αποτέλεσμα η πραγματική οικονομική βοήθεια προς τους αγρότες να είναι υπερβολικά περιορισμένη». Αλλωστε, μέχρι πρόσφατα οι περισσότερες εταιρείες απείχαν από το Δίκαιο Εμπόριο καθώς τη διάθεση των προϊόντων Δίκαιου Εμπορίου την είχαν αναλάβει αποκλειστικά Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί ή μικρές, ανεξάρτητες εταιρείες που ιδρύθηκαν βασισμένες στις αρχές του Δίκαιου Εμπορίου ή τις υιοθέτησαν εξ ολοκλήρου στην πορεία.

Οι εξελίξεις όμως στις παγκόσμιες αγορές υπήρξαν ιδιαίτερα ραγδαίες και η- μάλλον αναπάντεχη- πρόοδος του Δίκαιου Εμπορίου ανάγκασε αρκετές εταιρείες να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους ως προς αυτό. Προτού καν περάσουν επτά χρόνια από τη δήλωση αποκήρυξής του, η Cadbury ανακοίνωσε πως όλες οι σοκολάτες γάλακτος της εταιρείας στο Ηνωμένο Βασίλειο θα αρχίσουν να εφαρμόζουν τους κανόνες του Δίκαιου Εμπορίου. Αυτή η απόφαση έκανε τον γύρο του κόσμου και ήρθε να προστεθεί σε μια σειρά από άλλες αντίστοιχες αποφάσεις γνωστών πολυεθνικών εταιρειών.

Ηδη από το 2005 η εταιρεία Νestle εισήγαγε στη βρετανική αγορά τη μάρκα καφέ «Νescafe Ρartner΄s Βlend», που αποτελεί το πρώτο προϊόν Δίκαιου Εμπορίου στο χαρτοφυλάκιο του κολοσσιαίου οργανισμού. Επιπλέον, η παγκόσμια εταιρεία Starbucks έχει μετατρέψει σε Δίκαιο Εμπόριο ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό του καφέ της σε αρκετές χώρες όπου δραστηριοποιείται, ενώ έχει θέσει στόχο να επεκτείνει αυτή την ενέργεια διεθνώς.

Ο Ρaul Rice, διευθύνων σύμβουλος της Τransfair USΑ, του μεγαλύτερου οργανισμού Δίκαιου Εμπορίου στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, και ο Dub Ηay, ανώτερος αντιπρόεδρος των Starbucks, έκαναν κοινή διαδικτυακή εμφάνιση στις 12 Οκτωβρίου, παρουσιάζοντας τα οφέλη της συνεργασίας του Δίκαιου Εμπορίου με τη γνωστή πολυεθνική αλυσίδα καταστημάτων.

Είναι γεγονός πως μέσω της στήριξης των Starbucks και άλλων γνωστών εταιρειών οι πωλήσεις του Δίκαιου Εμπορίου έχουν γνωρίσει τεράστια ανάπτυξη διεθνώς. Το 2008 η αξία των πωλήσεων των προϊόντων Δίκαιου Εμπορίου ανήλθε σε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ, παρουσιάζοντας εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 250% μέσα σε πέντε χρόνια. Παράλληλα, υπολογίζεται πως από τις πωλήσεις αυτές επωφελούνται περίπου 1,5 εκατομμύριο αγρότες, που στην πλειοψηφία τους ανήκουν σε συνεταιρισμούς του αναπτυσσόμενου κόσμου.

Αυτή η αλματώδης ανάπτυξη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πιστοποίηση όλο και περισσότερων γνωστών μαρκών με το σήμα του Δίκαιου Εμπορίου, καθώς σε πολλές χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, εταιρείες καταναλωτικών αγαθών και λιανέμποροι έχουν αρχίσει να αναζητούν τρόπους σύγκλησηςμε το Δίκαιο Εμπόριο, προκαλώντας όμως συχνά κύματα συζητήσεων και αντιδράσεων. Σε διεθνές επίπεδο το Δίκαιο Εμπόριο έχει πλέον περάσει στην εποχή του «κυρίαρχου ρεύματος» (mainstream), αποτελώντας επίκαιρο θέμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και προσελκύοντας ως υποστηρικτές γνωστές προσωπικότητες από τον χώρο του θεάματος και της Τέχνης.

Το όψιμο ενδιαφέρον των μεγάλων εταιρειών για το Δίκαιο Εμπόριο ακολουθεί την αυξανόμενη καταναλωτική απαίτηση για «ηθικά προϊόντα» και παράλληλα δημιουργεί με τη σειρά του ένα αλυσιδωτό φαινόμενο περαιτέρω ζήτησης. Πώς γίνεται όμως το Δίκαιο Εμπόριο να είναι ταυτόχρονα «εντός και εναντίον της αγοράς»; Αυτή η οξύμωρη κατάσταση έχει δημιουργήσει στο εσωτερικό του Δίκαιου Εμπορίου δύο διαφορετικές τάσεις, ανάλογα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις πρόσφατες συμμαχίες.

Από τη μία μεριά, οι υπέρμαχοι της συνεργασίας με τις πολυεθνικές εταιρείες εστιάζουν στην αύξηση των πωλήσεων και στα οφέλη που προκύπτουν για ένα σημαντικό αριθμό επιπλέον παραγωγών. Θεωρούν επίσης πως η σταδιακή εναρμόνιση των εταιρειών με τις αξίες του Δίκαιου Εμπορίου θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε ένα βιώσιμο και δικαιότερο εμπορικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά, όσοι ασκούν κριτική στις πρόσφατες συνεργασίες του Δίκαιου Εμπορίου υπενθυμίζουν «πως σημασία δεν έχει να ευνοείς κάποιους, αλλά να μην αδικείς κανέναν» και κατακρίνουν τις εταιρείες για υποκρισία καθώς συνεχίζουν να διατηρούν τους συμβατικούς κανόνες της αγοράς για ένα μεγάλο κομμάτι της παραγωγής τους.

Επιπλέον, αντιμετωπίζουν τις πολυεθνικές επιχειρήσεις ως τμήμα ενός ευρύτερα άδικου εμπορικού συστήματος που δεν αρκεί να μεταρρυθμιστεί επιφανειακά, αλλά χρειάζεται ριζικές τομές. Καθώς το κίνημα του Δίκαιου Εμπορίου συνεχίζει να διαμορφώνεται και να αναπτύσσεται, είναι σχεδόν αναπόφευκτο να δημιουργούνται αντιθέσεις ανάμεσα στους διαφορετικούς του φορείς. Οταν όμως η εσωτερική αντιπαράθεση λαμβάνει μορφή μανιχαϊστικών διλημμάτων είναι πιθανό το Δίκαιο Εμπόριο να απομακρυνθεί από την εύρεση μιας πολύτιμης ισορροπίας μεταξύ των αυξανόμενων πωλήσεων και της ιδεολογικής του ακεραιότητας.

Οι διαφορετικές απόψεις δεν είναι αναγκαστικά επιβλαβείς, καθώς φωτίζουν ξεχωριστές εκφάνσεις ενός κινήματος που πέρα από το εμπόριο άπτεται ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων. Οι εξελίξεις στο Δίκαιο Εμπόριο αποκτούν ξεχωριστό ενδιαφέρον γιατί δεν αφορούν απλώς ένα κίνημα που αναπτύχθηκε ραγδαία, αλλά αποτελούν κομμάτι του διεθνούς, δημόσιου διαλόγου για το ζήτημα της παγκόσμιας φτώχειας.

http://www.newinka.g,

ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ


Στην φτωχή πλέον πατρίδα μας παρατηρούμε απαράδεκτα φαινόμενα, τα οποία μας πληγώνουν και δεν διαφαίνεται αχτίδα αλλαγής:
Η πολιτική εξουσία συγκεντρωμένη στους ίδιους και τους ίδιους, πράσινους, γαλάζιους, κόκκινους κ.λ.π.
Ένα κράτος που εξουσιάζει τα πάντα και ελέγχει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας μας.
Μια τυραννική γραφειοκρατία της δημόσιας διοίκησης, η οποία εφευρίσκει τεχνάσματα για να δικαιολογεί την ύπαρξή της.
Αλλαγή κανόνων και νόμων σε ρυθμούς αλλαγής σελήνης.
Οργάνωση της κοινωνίας κατά τομείς σύμφωνα με την πελατειακή σχέση πολιτικών και ψηφοφόρων.
Παραχωρήσεις σε κάστες και συντεχνίες
Οικονομική ολιγαρχία σε όλους τους κλάδους της οικονομίας
Επιβεβαίωση της αναξιοκρατίας και γενικευμένη διαφθορά σε κάθε βήμα της καθημερινότητας
Παροχές σε ημετέρους διατηρώντας και συνεχίζοντας την ευνοιοκρατία
Σύστημα συναλλαγών και αντιπαροχών με το αζημίωτο.
Διορισμοί προσώπων σε καίριες θέσεις από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες
Περιορισμένη διαφάνεια και έλλειψη απολογισμού στο χειρισμό των οικονομικών του κράτους
Ελεγχόμενη και αποφυγή πληροφόρησης των πολιτών σε καίρια ζητήματα που αφορούν τη ζωή και το μέλος τους.

Πολλοί ομιλούν και έχουν δίκιο ότι:
Στην πράξη επικρατεί ένα αυτοκρατορικό μοντέλο
Στην ουσία έχουμε ένα απολυταρχικό κράτος
Υπάρχει ένας ιδιότυπος ολοκληρωτισμός
Υπάρχει μια κατ’ επίφαση δημοκρατία όπως την καταλαβαίνουν οι ασκούντες την εξουσία της χώρας.
Οι εξαγγελλόμενες μεταρρυθμίσεις ποτέ δεν υλοποιούνται ή γίνονται πολύ αργά.
Οι διαρθρωτικές τομές απουσιάζουν και δεν υπάρχει ελπίδα για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της δόμησης του κράτους.
Δυστυχώς αυτούς που επιλέξαμε για να διαχειρισθούν τις τύχες μας και αδύναμοι και ανίκανοι αποδείχθηκαν.
Έχουν χάσει ανεπανόρθωτα κάθε αξιοπιστία διότι το μόνο που κάνουν είναι να διαιωνίζουν την παρουσία τους και να προστατεύουν του θώκους τους εξαπατώντας μας ότι η σωτηρία μας είναι δυνατή με τα μνημόνια και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Τελικά είναι δυνατός ο εξορθολογισμός της εθνικής οικονομίας και των οικονομικών του κράτους;

Είναι δυνατόν, εάν υπάρχει αποφασιστικότητα, μακριά από μεθόδους του παρελθόντος και πάνω απ’ όλα πολιτική βούληση με πολλά εάν:
Εάν πάει κόντρα στο οικονομικό κατεστημένο
Εάν δεν φοβηθεί τους εκπροσώπους των μεγάλων συμφερόντων
Εάν κόψει τη σπατάλη των ηγετικών ομάδων
Εάν βοηθήσουν την ελεύθερη δημιουργική δράση κάθε πολίτη
Εάν λειτουργήσουν ως γνήσιοι μεταρρυθμιστές δουλεύοντας για το κοινό σκοπό υπέρ της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του πολίτη
Εάν ξεχάσουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης που βρίσκονται σε διάσταση προς την κοινωνία μας
Οι αγώνες και η μέριμνα του συλλογικού βίου απαιτούν συνέπεια, υπευθυνότητα και διαφάνεια.

Κάποτε το κράτος θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να ασκεί οικονομική δραστηριότητα, χωρίς αρχές και κανόνες:

Με δημόσιους οργανισμούς και ιδρύματα
Να εμφανίζεται ως επιχειρηματίας σε καπιταλιστική βάση και στις περισσότερες περιπτώσεις μονοπωλιακά
Με την επιρροή της πολιτικής εξουσίας και στον ιδιωτικό τομέα σε προμήθειες, δημόσια έργα, κατασκευές, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κ.λ.π.
Δεν μπορεί το κράτος να δημιουργεί επιχειρηματίες περιφρονώντας τις αρχές του ανταγωνισμού.
Με την αποθάρρυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με τη συνεχή αοριστία και μεταβλητικότητα των νόμων και διατάξεων που τους αφορούν
Με τις αυθαιρεσίες των ελεγκτικών μηχανισμών που δεν απολογούνται σε κανέναν
Με τη δυσβάσταχτη φορολογία που αποτελεί απωθητικό επενδυτικό κλίμα

Κάποτε οι οικονομικοί εξουσιαστές της αγοράς πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να συνεχίζουν να βάζουν τους κανόνες στους τομείς και γενικά στο περιβάλλον που δραστηριοποιούνται.

Με μονοπωλιακές τάσεις, καρτέλ, χωρίς ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα συνεχίζονται οι στρεβλώσεις και οι ανωμαλίες στις αγορές.
Δυστυχώς η οικονομική ολιγαρχία στη χώρα μας επικουρούμενη από την κρατική διαπλοκή και την ομπρέλα προστασία που προσφέρει η πολιτική εξουσία, θα συνεχίσει να αποτελεί παράγοντα υπανάπτυξης.
Κάποτε πρέπει να αντιληφθούν οι διαχειριζόμενοι τις τύχες της χώρας ότι συμφέρον της κοινωνίας αποτελεί να πάψει ο επίμονος κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομική δραστηριότητα και η πολιτική εξουσία να είναι διαπλεκόμενη με την οικονομική ολιγαρχία.
Να σταματήσει η πελατειακή διάρθρωση της οικονομίας και ο καταμερισμός της οικονομικής δραστηριότητας σε ημετέρους και συντεχνίες.
Η χώρα μας έχει μεγάλο, μεσαίο και μικρό κεφάλαιο από την μια πλευρά και εργατικό δυναμικό με ικανότητες και γνώσεις ζηλευτού επιπέδου από την άλλη.
Σε ένα ελεύθερο σύστημα αγοράς που επικαλείται την κοινωνική ευαισθησία προς τους ασθενέστερους για να ευνοήσει στην πραγματικότητα τους έχοντες και κατέχοντες, δηλαδή τους λίγους και μεγάλους, αποτελεί συστηματική διαπλοκή και πελατειακή σχέση μεταξύ ημετέρων και αλλήλων και ουσιαστικά καταργεί την ελευθερία των πτωχών και αδυνάτων.
Υψώνουμε φωνή απόγνωσης για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Η υπομονή εξαντλείται. Όχι άλλη υποβάθμιση και εξαθλίωση, μήπως μας θέλουν γονατιστούς; Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, έχουμε και αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.

http://www.newinka.gr,

H ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ENOΣ ΠΟΛΙΤΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ


Η οργή και η αγωνία όλων μας και περισσότερο των νέων είναι προ των πυλών και αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις που πλήττουν καίρια τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας πρέπει να αντιληφθούν ότι οι κοινωνικές εντάσεις δεν είναι μακριά μας.
Τη θέση της καλοπέρασης και της σπατάλης διαδέχθηκε η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια.
Οδεύουμε για τα επόμενα χρόνια, που δυστυχώς θα είναι πολλά με ατομικές και οικογενειακές στερήσεις, με καταπιέσεις στους εργασιακούς μας χώρους, με περισσότερους σωματικούς πόνους και ψυχικές οδύνες.
Γι’ αυτούς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και δεν είχαν τίποτα από πριν, τίποτα δεν θα τους λείπει γιατί συνήθισαν έτσι.
Πως θα δεχθούν αυτοί που με πολλή εργασία και μόχθο ισορροπούσαν και εξασφάλιζαν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, και πως θα δεχθούμε όλοι ότι όλα αυτά τα μέτρα, οι στερήσεις και γενικά η παρατεταμένη λιτότητα είναι απολύτως αναγκαία;
Οι απαντήσεις που παίρνουμε σήμερα δεν τις πιστεύουμε, δεν τις αποδεχόμαστε. Δώστε μας κάποιες άλλες, αυτές δεν πουλάνε.
Δεν έχετε δρομολογήσει λύσεις σε κανένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Το δημόσιο χρέος παραμένει ακλόνητο και αυξάνει λόγω της ύφεσης. Οι δανειακές μας ανάγκες για τα επόμενα χρόνια είμαι μεγάλες.
Η ζωή για τον κάθε έναν από εμάς πάντα θα αναζητεί το δικό της δρόμο με αγώνες, μόχθο, απογοητεύσεις αλλά και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Μια λεπτή γραμμή χωρίζει την επιβίωση ενός ανθρώπου από την εξαθλίωση.
Δεν είμαι βέβαιος για τίποτα, ποιες πρωτοβουλίες να πάρω, τι συνεννοήσεις να κάνω με τους συνανθρώπους μου, για την καθημερινότητα και την επιβίωσή μας.
Κάποιοι στην πολιτική σκηνή παρερμηνεύουν την μέχρι σήμερα ανεκτικότητα και υπεύθυνη στάση μας.
Εμείς ως πολίτες ούτε συναλλαγές πίσω από κλειστές πόρτες είχαμε και κανείς δεν μπορεί να μας εκβιάζει με ψευτοδιλλήματα.
Τα συνεχώς αυξανόμενα πρόσθετα οικονομικά μέτρα δεν μπορεί να στοιβάζονται στην πλάτη μας.
Δεν μπορεί να είμαστε συναυτουργοί στον οικονομικό στραγγαλισμό της κοινωνίας, γιατί εμείς δεν διαφεντεύαμε τις τύχες της χώρας μας.
Ως πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας απαιτούμε πρώτα από όλα ενημέρωση και δημόσιο διάλογο, για το που πηγαίνει το καράβι.
Οι συνυπαίτιοι δεν ανήκουν κατά κανόνα στην πλευρά των πολιτών αλλά σε αυτούς που συνεχίζουν να τους αγνοούν επιμελώς.

http://www.newinka.g

ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ


Η χώρα μας στην εποχή που ζούμε αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και αμφισβήτησης από διαφόρους και μάλιστα πολλούς και είναι δύσκολες οι απαντήσεις σε όσα μας καταλογίζουν και μας κατακρίνουν.
Υπάρχει η ανάγκη της εξυγίανσης και πρέπει να σταθούμε με έντονο προβληματισμό απέναντι στην έλλειψη ελπιδοφόρου μέλλοντος που θα πάρει τη θέση αυτού που έχει καταρρεύσει.

Είναι γεγονός ότι η χρεοκοπία του Δημοσίου δεν ήταν τυχαίο περιστατικό.
o  Με υποβαθμισμένες υπηρεσίες
o  Με σπατάλες που άγγιζαν την πρόκληση
o  Με την ανεξέλεγκτη κακοδιαχείριση
o  Αντιπαραγωγικό με πολλαπλάσιο κόστος
o  Η οργάνωσή του που αποτελούσε κεντρικό ρυθμιστή της οικονομίας.
o  Η δυσανάλογη απασχόληση σε αυτό του εργατικού δυναμικού της χώρας.
o  Η παροχή επιβίωσης σε μεγάλο αριθμό επιχειρηματικής δραστηριότητας εξαρτημένης από το δημόσιο κορβανά.

 Τώρα λοιπόν που όλα τα ανωτέρω, λογικά, θα εκλείψουν από την αυστηρή και εξαντλητική περικοπή των δαπανών του δημοσίου το κενό που θα προκύψει θα έχει οικονομικές επιπτώσεις στου εργαζόμενους και στην αγορά.
 Το μοντέλο της ανάπτυξης που στο παρελθόν «ανήκε» στο δημόσιο πλέον τελείωσε και χρειαζόμαστε νέα πρότυπα σε νέους κλάδους και τομείς της οικονομίας τους οποίους ψάχνουμε να βρούμε.
 Το ειδυλλιακό τοπίο του παρελθόντος έχει παρέλθει χωρίς επιστροφή.  Όλες οι ημέρες που θα ακολουθήσουν είναι δύσκολες και οδυνηρές για τους περισσότερους από εμάς.
 Μας περιμένουν ακόμη πιο σκληρά μέτρα από νέους φόρους, περικοπές μισθών και απολύσεις εργαζομένων.
 Αυτό που προβληματίζει ιδιαίτερα είναι η τάξη των πρόθυμων που είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν τη βίαιη προσαρμογή με τη διαρκή τιμωρία της κοινωνίας μας.
Η πολιτική αναλγησία με τη φορομπηχτική μανία επί δικαίων και αδίκων δεν έχουν προοπτική και αίσιο μέλλον.
Με μηδενική ανάπτυξη, με κάμψη της βιομηχανικής παραγωγής, με υψηλή ανεργία, με αυξήσεις τιμών και πληθωρισμού, με αυξήσεις στην έμμεση φορολογία, χωρίς νέες στρατηγικές, ο μαρασμός της οικονομίας είναι βέβαιος.
 
Τα δύσκολα θα είναι συνεχώς μπροστά μας.

http://www.newinka.gr