ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Στην φτωχή πλέον πατρίδα μας παρατηρούμε απαράδεκτα φαινόμενα, τα οποία μας πληγώνουν και δεν διαφαίνεται αχτίδα αλλαγής:
Η πολιτική εξουσία συγκεντρωμένη στους ίδιους και τους ίδιους, πράσινους, γαλάζιους, κόκκινους κ.λ.π.
Ένα κράτος που εξουσιάζει τα πάντα και ελέγχει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας μας.
Μια τυραννική γραφειοκρατία της δημόσιας διοίκησης, η οποία εφευρίσκει τεχνάσματα για να δικαιολογεί την ύπαρξή της.
Αλλαγή κανόνων και νόμων σε ρυθμούς αλλαγής σελήνης.
Οργάνωση της κοινωνίας κατά τομείς σύμφωνα με την πελατειακή σχέση πολιτικών και ψηφοφόρων.
Παραχωρήσεις σε κάστες και συντεχνίες
Οικονομική ολιγαρχία σε όλους τους κλάδους της οικονομίας
Επιβεβαίωση της αναξιοκρατίας και γενικευμένη διαφθορά σε κάθε βήμα της καθημερινότητας
Παροχές σε ημετέρους διατηρώντας και συνεχίζοντας την ευνοιοκρατία
Σύστημα συναλλαγών και αντιπαροχών με το αζημίωτο.
Διορισμοί προσώπων σε καίριες θέσεις από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες
Περιορισμένη διαφάνεια και έλλειψη απολογισμού στο χειρισμό των οικονομικών του κράτους
Ελεγχόμενη και αποφυγή πληροφόρησης των πολιτών σε καίρια ζητήματα που αφορούν τη ζωή και το μέλος τους.

Πολλοί ομιλούν και έχουν δίκιο ότι:
Στην πράξη επικρατεί ένα αυτοκρατορικό μοντέλο
Στην ουσία έχουμε ένα απολυταρχικό κράτος
Υπάρχει ένας ιδιότυπος ολοκληρωτισμός
Υπάρχει μια κατ’ επίφαση δημοκρατία όπως την καταλαβαίνουν οι ασκούντες την εξουσία της χώρας.
Οι εξαγγελλόμενες μεταρρυθμίσεις ποτέ δεν υλοποιούνται ή γίνονται πολύ αργά.
Οι διαρθρωτικές τομές απουσιάζουν και δεν υπάρχει ελπίδα για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και της δόμησης του κράτους.
Δυστυχώς αυτούς που επιλέξαμε για να διαχειρισθούν τις τύχες μας και αδύναμοι και ανίκανοι αποδείχθηκαν.
Έχουν χάσει ανεπανόρθωτα κάθε αξιοπιστία διότι το μόνο που κάνουν είναι να διαιωνίζουν την παρουσία τους και να προστατεύουν του θώκους τους εξαπατώντας μας ότι η σωτηρία μας είναι δυνατή με τα μνημόνια και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Τελικά είναι δυνατός ο εξορθολογισμός της εθνικής οικονομίας και των οικονομικών του κράτους;

Είναι δυνατόν, εάν υπάρχει αποφασιστικότητα, μακριά από μεθόδους του παρελθόντος και πάνω απ’ όλα πολιτική βούληση με πολλά εάν:
Εάν πάει κόντρα στο οικονομικό κατεστημένο
Εάν δεν φοβηθεί τους εκπροσώπους των μεγάλων συμφερόντων
Εάν κόψει τη σπατάλη των ηγετικών ομάδων
Εάν βοηθήσουν την ελεύθερη δημιουργική δράση κάθε πολίτη
Εάν λειτουργήσουν ως γνήσιοι μεταρρυθμιστές δουλεύοντας για το κοινό σκοπό υπέρ της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του πολίτη
Εάν ξεχάσουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης που βρίσκονται σε διάσταση προς την κοινωνία μας
Οι αγώνες και η μέριμνα του συλλογικού βίου απαιτούν συνέπεια, υπευθυνότητα και διαφάνεια.

Κάποτε το κράτος θα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να ασκεί οικονομική δραστηριότητα, χωρίς αρχές και κανόνες:

Με δημόσιους οργανισμούς και ιδρύματα
Να εμφανίζεται ως επιχειρηματίας σε καπιταλιστική βάση και στις περισσότερες περιπτώσεις μονοπωλιακά
Με την επιρροή της πολιτικής εξουσίας και στον ιδιωτικό τομέα σε προμήθειες, δημόσια έργα, κατασκευές, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κ.λ.π.
Δεν μπορεί το κράτος να δημιουργεί επιχειρηματίες περιφρονώντας τις αρχές του ανταγωνισμού.
Με την αποθάρρυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με τη συνεχή αοριστία και μεταβλητικότητα των νόμων και διατάξεων που τους αφορούν
Με τις αυθαιρεσίες των ελεγκτικών μηχανισμών που δεν απολογούνται σε κανέναν
Με τη δυσβάσταχτη φορολογία που αποτελεί απωθητικό επενδυτικό κλίμα

Κάποτε οι οικονομικοί εξουσιαστές της αγοράς πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να συνεχίζουν να βάζουν τους κανόνες στους τομείς και γενικά στο περιβάλλον που δραστηριοποιούνται.

Με μονοπωλιακές τάσεις, καρτέλ, χωρίς ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα συνεχίζονται οι στρεβλώσεις και οι ανωμαλίες στις αγορές.
Δυστυχώς η οικονομική ολιγαρχία στη χώρα μας επικουρούμενη από την κρατική διαπλοκή και την ομπρέλα προστασία που προσφέρει η πολιτική εξουσία, θα συνεχίσει να αποτελεί παράγοντα υπανάπτυξης.
Κάποτε πρέπει να αντιληφθούν οι διαχειριζόμενοι τις τύχες της χώρας ότι συμφέρον της κοινωνίας αποτελεί να πάψει ο επίμονος κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομική δραστηριότητα και η πολιτική εξουσία να είναι διαπλεκόμενη με την οικονομική ολιγαρχία.
Να σταματήσει η πελατειακή διάρθρωση της οικονομίας και ο καταμερισμός της οικονομικής δραστηριότητας σε ημετέρους και συντεχνίες.
Η χώρα μας έχει μεγάλο, μεσαίο και μικρό κεφάλαιο από την μια πλευρά και εργατικό δυναμικό με ικανότητες και γνώσεις ζηλευτού επιπέδου από την άλλη.
Σε ένα ελεύθερο σύστημα αγοράς που επικαλείται την κοινωνική ευαισθησία προς τους ασθενέστερους για να ευνοήσει στην πραγματικότητα τους έχοντες και κατέχοντες, δηλαδή τους λίγους και μεγάλους, αποτελεί συστηματική διαπλοκή και πελατειακή σχέση μεταξύ ημετέρων και αλλήλων και ουσιαστικά καταργεί την ελευθερία των πτωχών και αδυνάτων.
Υψώνουμε φωνή απόγνωσης για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Η υπομονή εξαντλείται. Όχι άλλη υποβάθμιση και εξαθλίωση, μήπως μας θέλουν γονατιστούς; Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, έχουμε και αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.

http://www.newinka.gr,